Πρώην Δήμαρχος Μελισσίων
Γενικός Γραμματέας Δήμου Μεταμόρφωσης

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Δικαιωθήκαμε μαζί με τον Ασημάκη Φωτόπουλο στο δικαστήριο που έγινε για τη λειτουργία του θερινού κινηματογράφου Μελισσίων



Απίστευτη κι όμως αληθινή ιστορία και ένα από τα ευτράπελα που συμβαίνουν στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, υπήρξε η παραπομπή η δική μου και του Ασημάκη Φωτόπουλου σε δίκη  για τη λειτουργία του θερινού Δημοτικού Κινηματογράφου «Cine Πανόραμα». 

Η επιτυχημένη πορεία του κινηματογράφου, οδήγησε κάποιους «ανώνυμους» θιασώτες της αδράνειας στην πόλη μας, στην «ευγενική χορηγία» των δικαστηρίων, που ταλαιπώρησε μέχρι χτες την πρώην δημοτική αρχή.

Η δικαστική απόφαση δικαίωσε πλήρως την κοινή λογική. 

Εμείς ως προηγούμενη διοίκηση του Δήμου Μελισσίων τολμήσαμε να προσφέρουμε στους δημότες ψυχαγωγία και πολιτισμό. Στην περίπτωση του κινηματογράφου, η επιλογή αυτή έγινε σύμφωνα με το καθεστώς λειτουργίας Δημοτικών Θερινών Κινηματογράφων που ισχύει σε ολόκληρη την επικράτεια.  Παρότι το Cine Πανόραμα, έγινε θεσμός για την πόλη μας και οι δημότες το αγκάλιασαν, η διοίκηση Στεργίου διέκοψε την λειτουργία του στερώντας το δικαίωμα στους πολίτες για άμεση και φθηνή ψυχαγωγία.

Η έκδοση της δικαστικής απόφασης δικαιώνει πανηγυρικά τις επιλογές και τις πράξεις μας. Η παραπομπή μας σε αυτή τη δίκη,  πιστοποιεί για μια ακόμα φορά ότι το θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αναγκάζει αρκετές φορές τους αιρετούς που θέλουν να προσφέρουν γρήγορα και αποτελεσματικά υπηρεσίες στους πολίτες, να παραβλέπουν τον τύπο προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.

Την τετραετία που ήμουν Δήμαρχος πορευόμουν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι την κωλυσιεργία που προϋπέθετε η πιστή τήρηση του τύπου. Πιστεύω ότι η διαφορά του αιρετού με τον υπάλληλο του δημοσίου, ως έχει η κατάσταση, είναι ότι ο αιρετός πρέπει να αναλαμβάνει την ευθύνη άμεσης επίλυσης προβλημάτων. Πρέπει να προτάσσει την υλοποίηση της κοινής λογικής και να παραβλέπει τυπικές παρατυπίες, που καθυστερούν και καμία φορά εμποδίζουν την εφαρμογή λύσεων υπέρ των πολιτών.

Ελπίζω ότι σύντομα η κεντρική εξουσία, μετά τα αλλεπάλληλα μηνύματα που στέλνουν οι αυτοδιοικητικοί, θα προχωρήσει σε μείωση της γραφειοκρατίας και απλούστευση των διαδικασιών.
Κατά τη διάρκεια της θητείας μου είχα παραπεμφθεί σε δίκη ως κατηγορούμενος για πέντε περιπτώσεις.


  1. Για το δημοτικό κινηματογράφο, όπου αθωώθηκα
  2. Για τον καθαρισμό του ρέματος της Αγίας Μαρίνας, χωρίς άδεια δασαρχείου, όπου και αθωώθηκα
  3. Για τη δημιουργία νέων ταφικών τετραγώνων στο δημοτικό κοιμητήριο, εκκρεμεί η δίκη
  4. Για τη μη αποξήλωση αγωγού ομβρύων στην Λάκα Ρήγα, όπου μου επεβλήθη ποινή πρωτόδικα διότι δεν με ενημέρωσαν από το Δήμο Πεντέλης για την κλήση και δικάστηκα ερήμην, εκκρεμεί το εφετείο.
  5. Για τη δημιουργία παιδικής χαράς στο δάσος Τσαγκάρη, χωρίς άδεια δασαρχείου, όπου εκκρεμεί η δίκη.

Μετά τις δύο πρώτες αθωωτικές αποφάσεις, ενισχύεται ακόμα περισσότερο η πεποίθησή μου ότι ο αιρετός οφείλει προκειμένου να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον και να υπηρετήσει την κοινή λογική, να προσπερνά την κωλυσιεργία και την καθυστέρηση της τήρησης του τύπου. Ευτυχώς η ελληνική δικαιοσύνη κρίνει με γνώμονα όχι την τυπολατρική εφαρμογή της νομοθεσίας, αλλά με την ουσία των πραγμάτων και κυρίως την ύπαρξη ή μη δόλου από την πλευρά του αιρετού για απόκτηση προσωπικού οφέλους. 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.