Με συμμετοχή πολλών συμπολιτών μας τα στελέχη της ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ, παρουσία και του τ. Δημάρχου Μελισσίων κ. Γιάννη Μητρόπουλου, ενημέρωσαν τους πολίτες για τον κίνδυνο να εκπνεύσει ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του ο Δήμος για να προχωρήσει τη διαδικασία για να περιέλθει το δάσος υπό την ιδιοκτησία και προστασία του Δήμου.
Στην εισαγωγή του ο Μανώλης Γραφάκος τόνισε ότι το ζήτημα του Δάσους Παπαδημητρίου είναι το σημαντικότερο για τα Μελίσσια και η ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ το θέτει πρώτο στην ατζέντα των εκλογών. Το θέμα που πάλεψαν όλοι οι αιρετοί της πόλης τα προηγούμενα χρόνια, κινδυνεύει να χαθεί, εξαιτίας της αδράνειας της διοίκησης Στεργίου που δεν έκανε απολύτως τίποτε για το θέμα. Το θέμα είναι σοβαρό και επιβάλλεται να ενημερωθούν οι πολίτες, ώστε να πάρουν την τύχη του στα χέρια τους.
Ο κ. Γιάννης Μητρόπουλος στην παρέμβασή του τόνισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να προστατευθεί το δάσος, η προσπάθεια για τη διατήρηση του οποίου αποτέλεσε ένα σημαντικό επίτευγμα των προηγουμένων διοικήσεων και που κινδυνεύει να ακυρωθεί εξ αιτίας της αβουλίας, της αναβλητικότητας ή άλλων επιλογών της σημερινής Δημοτικής Αρχής, που οδήγησε στο να χαθεί πολύς χρόνος από το διαθέσιμο για την ολοκλήρωση της διαδικασίας και την απόκτηση της έκτασης από το Δήμο. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που έκανε, όπως δήλωσε, τον ίδιο τον πρώην Δήμαρχο και αρκετούς από τους συνεργάτες του που αγωνίστηκαν για το θέμα του Δάσους να στηρίξουν την προσπάθεια της ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ με επικεφαλής τον Μανώλη Γραφάκο.
Την ουσία του θέματος παρουσίασαν ο κ. Χρήστος Παναγιωτίδης και ο κ. Στάθης Ζάγκας που είχαν πρωτοστατήσει στο παρελθόν στην προσπάθεια επίλυσης του ζητήματος.
Ο κ. Παναγιωτίδης έκανε μία σύντομη αναδρομή λέγοντας ότι το ζήτημα προέκυψε τη δεκαετία του 1980, οπότε εμφανίστηκε η πρώτη πρόταση στο Δήμο Μελισσίων για οικοπεδοποίηση της έκτασης, πρόταση που απέρριψε άμεσα η τότε διοίκηση του Γιάννη Μητρόπουλου.
Η διοίκηση Γιάννη Μητρόπουλου και σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο Μελίσσιων ξεκινούν προσπάθεια να υπάρξει προστασία του δάσους Παπαδημητρίου. Η προσπάθεια έχει θετικό αποτέλεσμα με τη θέσπιση το 2007 του Προεδρικού Διατάγματος προστασίας της έκτασης όπου:
• 80 στρέμματα της έκτασης χαρακτηρίζονται επίσημα πλέον Δασική Έκταση
• 8 στρέμματα οριοθετούνται ως πεζόδρομοι
• 17,5 στρέμματα χαρακτηρίζονται χώρος όπου επιτρέπεται η δημιουργία νοσοκομειακών εγκαταστάσεων, με συντελεστή δόμησης 0,6, όσο δηλαδή τα υφιστάμενα κτήρια του πρώην νοσοκομείου Παπαδημητρίου
• 3,5 στρέμματα απομένουν στην υφιστάμενη οικία της οικογένειας Παπαδημητρίου
Η διοίκηση του Μανώλη Γραφάκου πετυχαίνει από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών του Δημοσίου, αποτίμηση της αξίας της δασικής έκτασης των 80 στρεμμάτων με τίμημα ιδιαίτερα ελκυστικό για το Δήμο. Στη συνέχεια μετά από επεξεργασία των δυνατών λύσεων κατατίθεται αίτηση στην πολεοδομία για τη σύνταξη της απαιτούμενης πράξης αναλογισμού.
Στη συνέχεια ο κ. Ζάγκας αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους το δάσος κινδυνεύει να χαθεί εξαιτίας της αδράνειας της διοίκησης Στεργίου, η οποία δεν έκανε απολύτως τίποτε. Αναφέρθηκε στην δύσκολη προσπάθεια που έγινε προκειμένου να εκδοθεί το Π/Δ του 2007, το οποίο αποτέλεσε μία «πρωτόγνωρη διαδικασία», όπως είπε, καθώς για πρώτη φορά γινόταν ένταξη δασικής έκτασης σε σχέδιο πόλης. Όπως εξήγησε η απαλλοτρίωση αυτή δεν ακολουθεί τον Κώδικα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ακινήτων, παρά διεξάγεται με βάση το Προεδρικό Διάταγμα 797/91, βάσει του οποίου η απαλλοτρίωση για να ολοκληρωθεί πρέπει είτε να καταβληθεί η αποζημίωση, είτε να αρθεί με δικαστική απόφαση. Δίνεται δηλαδή στον φερόμενο ως ιδιοκτήτη η δυνατότητα να ζητήσει από τη Δικαιοσύνη την άρση της απαλλοτρίωσης που συνιστά οικονομικό βάρος επί του ακινήτου, μετά την παρέλευση ευλόγου χρόνου. Και κατέληξε εκφράζοντας την άποψη ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο να ξαναγίνει μια τέτοια ρύθμιση στο μέλλον που να δίνει το δικαίωμα στο Δήμο να αποκτήσει το δάσος.
Στη συνέχεια ο κ. Γιώργος Καρβουνάκης αναφέρθηκε στις ενέργειες που έκανε ως Αντιδήμαρχος της διοίκησης Στεργίου, όταν τον ενημέρωσε για το σχετικό φάκελο που είχε παραλάβει από τον Μανώλη Γραφάκο. Ο κ. Στεργίου όμως κωλυσιεργούσε στο να φέρει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο με αποτέλεσμα να παρέρχεται ο χρόνος και να κινδυνεύει σήμερα να χαθεί η δυνατότητα απόκτησης της έκτασης από το Δήμο.
Κατόπιν ο κ. Λεωνίδας Λάζος έκανε (ως ο πρόεδρος της Επιτροπής για το Δάσος Παπαδημητρίου επί διοικήσεως Τομπουλίδη) μία σύντομη αναδρομή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του δάσους, αναφέροντας ότι το 1999 εμφανίζονται ως αγοραστές της έκτασης οι όμιλοι Αποστολόπουλου και Κοντομηνά, με στόχο να δημιουργήσουν μεγάλη μονάδα υγείας στο χώρο της δασικής έκτασης. Τότε η διοίκηση Δημήτρη Τομπουλίδη και σύσσωμο Δημοτικό Συμβούλιο δημιουργούν φάκελο για το θέμα και οπλίζουν το Δήμο με επιχειρήματα. Οι κ. Αποστολόπουλος και Κοντομηνάς αποχωρούν. Η έκταση φέρεται να αγοράζεται από τον όμιλο Λέανδρου, με στόχο να δημιουργηθεί μονάδα υγείας και βοηθητικές εγκαταστάσεις σε ολόκληρη την έκταση μη εξαιρουμένου του δάσους. Κατηγόρησε τέλος τον κ. Στεργίου ότι σκόπιμα κωλυσιεργεί ώστε να αποδώσει το δάσος στην οικοπεδοποίηση που επιδιώκουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Τέλος, ο Μανώλης Γραφάκος, κλείνοντας την εκδήλωση εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι πολίτες έδειξαν με τη συμμετοχή τους πως και αυτοί θεωρούν, όπως και η ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ, ότι το θέμα είναι μείζον. Είναι το βασικό θέμα του προεκλογικού αγώνα για τα Μελίσσια, τόνισε ο κ. Γραφάκος. Και κατέληξε: «Η ύπαρξη του δάσους διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές. Οι πολίτες με την ψήφο τους θα πάρουν την τύχη του δάσους στα χέρια τους. Και θα το σώσουν από τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που καραδοκούν».
Στην εισαγωγή του ο Μανώλης Γραφάκος τόνισε ότι το ζήτημα του Δάσους Παπαδημητρίου είναι το σημαντικότερο για τα Μελίσσια και η ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ το θέτει πρώτο στην ατζέντα των εκλογών. Το θέμα που πάλεψαν όλοι οι αιρετοί της πόλης τα προηγούμενα χρόνια, κινδυνεύει να χαθεί, εξαιτίας της αδράνειας της διοίκησης Στεργίου που δεν έκανε απολύτως τίποτε για το θέμα. Το θέμα είναι σοβαρό και επιβάλλεται να ενημερωθούν οι πολίτες, ώστε να πάρουν την τύχη του στα χέρια τους.
Ο κ. Γιάννης Μητρόπουλος στην παρέμβασή του τόνισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να προστατευθεί το δάσος, η προσπάθεια για τη διατήρηση του οποίου αποτέλεσε ένα σημαντικό επίτευγμα των προηγουμένων διοικήσεων και που κινδυνεύει να ακυρωθεί εξ αιτίας της αβουλίας, της αναβλητικότητας ή άλλων επιλογών της σημερινής Δημοτικής Αρχής, που οδήγησε στο να χαθεί πολύς χρόνος από το διαθέσιμο για την ολοκλήρωση της διαδικασίας και την απόκτηση της έκτασης από το Δήμο. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που έκανε, όπως δήλωσε, τον ίδιο τον πρώην Δήμαρχο και αρκετούς από τους συνεργάτες του που αγωνίστηκαν για το θέμα του Δάσους να στηρίξουν την προσπάθεια της ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ με επικεφαλής τον Μανώλη Γραφάκο.
Την ουσία του θέματος παρουσίασαν ο κ. Χρήστος Παναγιωτίδης και ο κ. Στάθης Ζάγκας που είχαν πρωτοστατήσει στο παρελθόν στην προσπάθεια επίλυσης του ζητήματος.
Ο κ. Παναγιωτίδης έκανε μία σύντομη αναδρομή λέγοντας ότι το ζήτημα προέκυψε τη δεκαετία του 1980, οπότε εμφανίστηκε η πρώτη πρόταση στο Δήμο Μελισσίων για οικοπεδοποίηση της έκτασης, πρόταση που απέρριψε άμεσα η τότε διοίκηση του Γιάννη Μητρόπουλου.
Η διοίκηση Γιάννη Μητρόπουλου και σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο Μελίσσιων ξεκινούν προσπάθεια να υπάρξει προστασία του δάσους Παπαδημητρίου. Η προσπάθεια έχει θετικό αποτέλεσμα με τη θέσπιση το 2007 του Προεδρικού Διατάγματος προστασίας της έκτασης όπου:
• 80 στρέμματα της έκτασης χαρακτηρίζονται επίσημα πλέον Δασική Έκταση
• 8 στρέμματα οριοθετούνται ως πεζόδρομοι
• 17,5 στρέμματα χαρακτηρίζονται χώρος όπου επιτρέπεται η δημιουργία νοσοκομειακών εγκαταστάσεων, με συντελεστή δόμησης 0,6, όσο δηλαδή τα υφιστάμενα κτήρια του πρώην νοσοκομείου Παπαδημητρίου
• 3,5 στρέμματα απομένουν στην υφιστάμενη οικία της οικογένειας Παπαδημητρίου
Η διοίκηση του Μανώλη Γραφάκου πετυχαίνει από το Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών του Δημοσίου, αποτίμηση της αξίας της δασικής έκτασης των 80 στρεμμάτων με τίμημα ιδιαίτερα ελκυστικό για το Δήμο. Στη συνέχεια μετά από επεξεργασία των δυνατών λύσεων κατατίθεται αίτηση στην πολεοδομία για τη σύνταξη της απαιτούμενης πράξης αναλογισμού.
Στη συνέχεια ο κ. Ζάγκας αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους το δάσος κινδυνεύει να χαθεί εξαιτίας της αδράνειας της διοίκησης Στεργίου, η οποία δεν έκανε απολύτως τίποτε. Αναφέρθηκε στην δύσκολη προσπάθεια που έγινε προκειμένου να εκδοθεί το Π/Δ του 2007, το οποίο αποτέλεσε μία «πρωτόγνωρη διαδικασία», όπως είπε, καθώς για πρώτη φορά γινόταν ένταξη δασικής έκτασης σε σχέδιο πόλης. Όπως εξήγησε η απαλλοτρίωση αυτή δεν ακολουθεί τον Κώδικα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ακινήτων, παρά διεξάγεται με βάση το Προεδρικό Διάταγμα 797/91, βάσει του οποίου η απαλλοτρίωση για να ολοκληρωθεί πρέπει είτε να καταβληθεί η αποζημίωση, είτε να αρθεί με δικαστική απόφαση. Δίνεται δηλαδή στον φερόμενο ως ιδιοκτήτη η δυνατότητα να ζητήσει από τη Δικαιοσύνη την άρση της απαλλοτρίωσης που συνιστά οικονομικό βάρος επί του ακινήτου, μετά την παρέλευση ευλόγου χρόνου. Και κατέληξε εκφράζοντας την άποψη ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι πολύ δύσκολο, έως ακατόρθωτο να ξαναγίνει μια τέτοια ρύθμιση στο μέλλον που να δίνει το δικαίωμα στο Δήμο να αποκτήσει το δάσος.
Στη συνέχεια ο κ. Γιώργος Καρβουνάκης αναφέρθηκε στις ενέργειες που έκανε ως Αντιδήμαρχος της διοίκησης Στεργίου, όταν τον ενημέρωσε για το σχετικό φάκελο που είχε παραλάβει από τον Μανώλη Γραφάκο. Ο κ. Στεργίου όμως κωλυσιεργούσε στο να φέρει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο με αποτέλεσμα να παρέρχεται ο χρόνος και να κινδυνεύει σήμερα να χαθεί η δυνατότητα απόκτησης της έκτασης από το Δήμο.
Κατόπιν ο κ. Λεωνίδας Λάζος έκανε (ως ο πρόεδρος της Επιτροπής για το Δάσος Παπαδημητρίου επί διοικήσεως Τομπουλίδη) μία σύντομη αναδρομή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του δάσους, αναφέροντας ότι το 1999 εμφανίζονται ως αγοραστές της έκτασης οι όμιλοι Αποστολόπουλου και Κοντομηνά, με στόχο να δημιουργήσουν μεγάλη μονάδα υγείας στο χώρο της δασικής έκτασης. Τότε η διοίκηση Δημήτρη Τομπουλίδη και σύσσωμο Δημοτικό Συμβούλιο δημιουργούν φάκελο για το θέμα και οπλίζουν το Δήμο με επιχειρήματα. Οι κ. Αποστολόπουλος και Κοντομηνάς αποχωρούν. Η έκταση φέρεται να αγοράζεται από τον όμιλο Λέανδρου, με στόχο να δημιουργηθεί μονάδα υγείας και βοηθητικές εγκαταστάσεις σε ολόκληρη την έκταση μη εξαιρουμένου του δάσους. Κατηγόρησε τέλος τον κ. Στεργίου ότι σκόπιμα κωλυσιεργεί ώστε να αποδώσει το δάσος στην οικοπεδοποίηση που επιδιώκουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Τέλος, ο Μανώλης Γραφάκος, κλείνοντας την εκδήλωση εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι πολίτες έδειξαν με τη συμμετοχή τους πως και αυτοί θεωρούν, όπως και η ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ, ότι το θέμα είναι μείζον. Είναι το βασικό θέμα του προεκλογικού αγώνα για τα Μελίσσια, τόνισε ο κ. Γραφάκος. Και κατέληξε: «Η ύπαρξη του δάσους διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές. Οι πολίτες με την ψήφο τους θα πάρουν την τύχη του δάσους στα χέρια τους. Και θα το σώσουν από τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που καραδοκούν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.